9/24/2011

The story of us #6: "MY SURPRISE WEDDING"

                      

Winnur ang Girlalu..Haba ng hurr. Sinu ba namang babae ang di mapapa OO sa ganito? Choosy ka pa kung tatanggi ka. At bongga din naman tong si kuya napaka brilliant ng ulo mind mo di naman halata na di mo siya ganun kamahal no? 

Lahat naman ata ng girl nangangarap na ikasal. Yun iba gusto bongga yun tipong sa hongkong pa ang venue. Yung iba nman sa beach ang gusto kasabay ng paglubog ng araw. Yung iba sa simbahan yung tipong isang baranggay yung bisita lalo na pagdating sa reception, samantalang nung nasa simbahan, kayo lang nung ninong ninang at mga abay lang ang present. Meron ding garden at meron ding civil. 


Walong taon na ang nakalipas nung kinidnap pinakasalan ako ng mister ko.*and yes batang bata and fresh na fresh pa kaming dalawa nun* Tulad din ng iba civil lang ako sinakal kinasal.Pero kahit sa civil lang naging memorable naman ito. Panu ba naman hindi eh kinasal ako ng di ko alam na ikakasal na ako nung araw na yun!!! Katulad din nitong si girlalu. Yun nga lang bonggang version yung kanya.=)


Tandang tanda ko pa 10:30 ng umaga yun ng September 27/02 sa iskul ko sa may bandang Pedro Gil kakatapos lang ng religion class ko nung akoy istupident pa. Biglang nagtext si Shano Gibbs, (tanda ko pa nga de antena pa yung  cellphone ko noon, di pa nga uso ang unlitext at jejemeon.)tinatanong niya kung tapos na daw ba yung class ko at my pupuntahan kami..blah blah blah blah blah. Di sabi ko naman tapos na at asa labas nako nag aabang na ng masasakyan pauwi. So after nung text niya naghintay ako at aba naka cab ang Shano Gibbs iba ang arrive nito parang aatend ng binyagan with matching 2 alepores pa.Edi nagulat ako,shempre nagtanong ako kung bakit sila kasama at bakit naka pang simba siyang polo eh hindi naman Linggo. Sabi niya "basta tara sumama ka nalang may pupuntahan tayo".Di ako naman si uto-uto sumama. After ilang minuto ng katahimikan sa loob ng taxi sa Manila city hall pala ang destinasyon namin. Sa totoo lang kinakabahan ako ng mga panahong iyon di ko alam kung anu ba talagang gagawin kung bakit dun kami pumunta.Naisip ko pa nga na ang arte naman nito ni Shano Gibbs kukuha lang ng birth certificate naka japorms pa at nagsama pa ng papa-miryendahin.Di ko na idedetalye kung panu yung iba basta alam ko in an instant parang instant noodles lang, ayun na pala ang katapusan ng pagka singgol ko.Walang invited na relatives on both sides as in wala lahat. Shotgun kung shotgun.
Akalain mong may taga KODAK din sila.



You may kiss the istupident bride



Nabadtrip ako sa totoo lang. Dahil di man lang nagpasabi para man lang nakapag dress ako, nakanampooch naka uniform lang kaya ako!!!! Di man lang ako nakapaglifistik,make-uff o Fowder!!! Ultimo pag sususklay na di ko talaga gawain di ko nagawa sa araw ng sakal kasal ko o nakatakbo man lang..(joke hon hehehe. Masaya naman ako kasi ikaw yung napang asawa ko..)Sa awa ng diyos kami pa din naman.9 years na kaming magkasumbuhay. Masaya pa din and still kinky kicking tulad pa din ng dati.Di man ganun kagarbo yun naging pagpapakasal namin o kung sa tingin ng iba na walang talagang kagarbo kagarbo at least alam namin na mahal namin yun isa't isa at masaya kami sa naging resulta.

*happy 9th wedding anibersaryo let's seize the happy hormones moments when you get back, I mishew so much and i love you!*








*Pangarap ko pa din ikasal sa simbahan o sa beach. Mag-iipon muna kami baka sa silver na lang kung di pa gunaw ang mundo. Siya nga pala ang reception namin eh naganap sa bubuyog fastfood.Sowsy di ba.






O_0
                 

9/10/2011

BAKIT MO KO INIWAN?

Madaming ka SHiTAN ang nangyari sa akin nitong nakaraang buwan isa sa mga highlights nito ang pagkawala ng isa sa pinaka importanteng parte ng buhay ko sa loob ng 8 years. Sobrang di pa din ako maka get-over  hanggang ngayon. Kahit sino naman siguro di ganun kadali basta basta kalimutan na lang ang pinagsamahan. Lalo na't nakasama ko siya at my lowest ebb and sa mga pinakamasasayang pangyayari sa buhay ko.

Add caption
 Opo, isa po akong dakilang tanga. Di pala biro ang pagiging tanga. Pwede namang maglakad bat nakuha ko pang mag-tricycle?Pwede namang iwan yung phone bakit ko pa dinala? Pwede naman hindi muna ibalik yun kelangan ibalik bakit ko agad binalik? Tan ang paulit ulit na pumapasok at naglalaro sa utak ko hanggang ngayon. Hay!

Nung confirmed na nawawala  si Sammy the Samsung  agad agad akong  nag marathon papuntang paradahan ng tricycle, hoping and praying na makita ko dun si Mangundadatu (kamuka niya talaga kasi si Mangundadatu) at di naman binigo ni Lord yun prayers ko. Yun nga lang wala daw siyang nakita na phone sa tricycle. !@#$%^&i *(Imposible di butas ang bulsa ko para mahulog ito ng nakatayo ako!) Sa pagkakataong to lahat na ata ng mura sinabi ko, (sa sarili ko lang). Parang gumuho ang mundo ko,gumuho talaga*slight. Tinawagan ko ito gamit ang phone ng lola ko. Super bonggang ring pa din siya pero di na sinasagot. Tinadtad ko ng text ang sarili kong phone na nagsasabing kanya na yung phone ibalik lang niya yun SIM ko. Actually nga nung kinagabihan na contact ko pa ang sarili kong number,girlash ang sumagot.

AKO- Hello, Please naman oh ikaw ba nakakuha ng Cellphone ko?
JEJEGIRL- Hindi ko po to kinuha napulot ko po to. *o sige ikaw na ikaw na! kaloka ka neng.
AKO- Taga saan ka saan mo napulot phone ko?
JEJEGiRL- Dito po sa may Esguerra
AKO-Panu yan napunta diyan? Di naman ako pumunta diyan? Taga saan kaba?
JEJEGIRL- Taga Andal po, Ay taga Esguerra pala.*fishy kayo ng tatay mo,che!
AKO- O sige, reward ko na yang phone o sayo ibalik mo lang sim ko.Dito kami nakatira sa tapat ng school. Ang gawin mo ibalot mo na lang sa bond paper yang sim ko o envelope tas iwan mo sa tapat namin.
JEJEGIRL- O sige po
AKO- Alam mo ba tong lugar namin?Please Miss kelangan ko talaga yang SIM ko na yan. Importante yan sa akin.
JEJEGIRL- Opo alam ko po kung saan kayo. Sige,bukas iiwan ko.
AKO- Sige, thank you ha. Aasahan ko yan.

At nakuha pa nga niya kong itext gamit ang load ko. Text na lalong nagpasakit sa ulo ko. "OWKHIE PWHO.PHWRAMIS PWHO etc..."( Shit! Asayo na nga papahirapan mo pa ko magbasa! Anu ba.!)Nakalagay din sa text  na makikipag meet na lang daw sila *di ko na tinype dahil parusa siya itype at basahin.* Siyempre i refused mamaya kung anu pang gawin nila sa akin wala pa namang boylet dito sa bahay. So sinabi ko yung pinagusapan na lang namin na iiwan niya sa tapat yun ang mas makakabuti. And ayoko siyang/silang  makita. Di ko alam kung bakit basta ayoko.
                                         
Nalulunkot ako dahil sinabi niya na ibabalik niya yun SIM ko chuchuchuchuchuchu..... Naghintay ako nung kinabukasan dahil umaasa ako na may mababait pang tao pag dating sa mga ganyang bagay. Yun pala wala na talaga. Isa pala siyang dakilang jejegirl na magaling magDRAWING. So nag decide ako na pumunta na sa abogado para mag pagawa ng Affidavit of Loss. Bukod sa kailangan daw yun para maipa block ang SIM at makakuha ulit ng ganung number. Kailangan ko din ito para sa safety ko at ng mga bagets ko, pang contact kay Shano Gibbs at sa mga bagay bagay lalo na't ginagamit niya pa yun phone ko nung mga panahong yun.

Holiday nung araw na yun halos lahat ng establishments sarado. May dalawa namang bukas isang Attorney at Law ek-ek at Notary churva. Dun ako pumunta sa Attorney at Law kahit lam kong di ko dapat dun pumunta. Tinatamad kasi akong umakyat ng building para sa Notary churva. Kung minamalas ka nga naman wala si Mr.Abogado sa opisina niya pero etong si ateng secretary na parang napadaan lang ng opis eh nagprisinta pa din na gumawa ng Affidavit. Gusto kong tirisiin si ateng secretary dahil wala na nga sa hulog ang utak ko nung araw na yun nakuha pa niyang ako ang pag isipin ng ilalagay niya sa tinatype niya. Kumusta naman yon di ba? Pero inpernes nahalata niya siguro na badtrip na ko at nahiya naman siya siguro sa ginawa niya *malamang eh parang nakigamit lang ako ng computer at pinatype lang sa iba yun mga ilalagay*.  Hindi na niya o siningil ng mahal 20php lang para sa 3 long bond paper na naiprint niya. Saka ko dinala yun Affidavit sa Notary churva oh di ba tanga lang talaga.*Sorry disoriented talaga ko that time*

Pagkadating ko sa Smart Wireless Center, i presented my affidavit. Kulang pa daw ang requirements ko*SHiTNESS to the highest level ang pakiramdam* Ang kailangan ko daw i-present ay ang mga sumusunod......

VALID I.D- check!
AFFIDAVIT OF LOSS- check!
SIM CASING, P.U.K CHURVA, SMART MONEY EK-EK(kahit isa diyan)- FAILED
*WTF wala na ko niyan na ONDOY na 8 years ko na yan haller!!!*

Ginamit ko na ang aking pagiging master debater pagtading sa mga bagay bagay. Pati pagiging drama queen ko ginamit ko. Yes, para lang naman akong tanga na iniyakan ang SIM card ko at  nagyon ko lang napag isip isip na nakakahiya pala ang ginawa ko. Ang dami pa namang nanonood. Mwahahahaha, di bale nakuha ko naman sympahty nung mga fans ko. Pati sharp tongue ko ginamit ko pero di talaga umubra kasi yun daw ang hinihingi ng punyetang NTC para daw maipa block at mapalitan yun SIM. Kasehodang yan pa number mo nung virgin ka pa, number mo sa I.D mo, sa I.D ng mga anak mo, sa opisina ng asawa mo, sa mga business contacts mo, sa nanay,tatay,kapatid kamag-anakan at friends mo, o kahit anu pang katibayan mo na sayo yun PAKING SHET na SIM CARD na yun, di pa din DAW sapat yun na dahilan para masabing number mo yun. Sa kasamaang palad mga postpaid users lang daw pala ang madali maipa block at makakuha ulit ang number pag ganun yun nangyari.Sorry naman poor lang! At umuwi na lang ako ng luhaan at talunan sa debate at sa best actress award.




*Hanggang ngayon may time na napapa ring ko pa din ang  number ko. Di naman maasyado makapal muka nila di ba?
*Di ko na nakita ulit si  Toto Mangundadatu sa paradahan after that incident.
*At buti nalang wala akong scandal dun sa cellphone,char!BOW!





|GOD is still GOOD to me|
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...